Vetrarferðamennska

  Í tilefni umræðunnar um að auka vetrarferðir til Íslands þá hef ég verið að láta mér detta í hug að best væri að nýta þá innviði sem við eigum nú þegar og leggja höfuð áherslu á markaðsþáttinn og veita aðilum í ferðaþjónustunninni stuðning til að bæta  og bjóða uppá klæðskerasaumaðar  ferðir til landsins. Ég hef því valið þá leið að gera febrúar að mánuði matvælanna í þágu ferðaþjónustunnar, en ekki síst fyrir okkur sjálf í leiðinni. Það er nefnilega þannig að ef landinn er ekki virkjaður og líkar ekki við það sem boðið er uppá, þá hafa ferðamenn engan áhuga. Við erum jú öll fólk. Food and Fun er gott dæmi um atburð sem þjóðin sló skjaldborg um og því hefur hátíðin lifað góðu lífi í 10 ár og er orðin ein af áhugaverðustu matarhátíðum meðal matreiðslumanna víðsvegar um heim. Það tekur nokkur ár að festa svona atburð í sessi en einvhersstaðar verða menn að byrja.  Staðið hefur yfir könnun á áhuga starfsgreina atvinnulífsins um hvort áhugi sé fyrir því að tileinka febrúarmánuð sem mánuð matvælanna á Íslandi; gera hann að árvissum atburðum. Tilgangurinn er ekki bara sá að vekja athygli landsmanna á mikilvægi iðnaðarins, sem byggir á ákveðinni sérstöðu íslenskra matvæla, heldur líka  að stuðla að aukinni meðvitund landsmanna á menningu og sögu lands og þjóðar.  Aukinheldur er horft til þess að mánuðurinn geti orði aðdráttarafl fyrir ferðaþjónustu landsins og stuðlað að því að lengja ferðamannatímabilið yfir vetrarmánuðina. Lega landsins við heimskautsbaug gerir það að verkum að landbúnaður á Íslandi hefur mikla sérstöðu.Þar má nefna sem dæmi að hvergi þekkist að sauðfjárrækt sé stunduð með sama hætti og á Íslandi. Þá hefur bændum tekist að vernda bústofna nánast allt frá landnámsöld. Áhugi fyrir öðrum hreinræktuðum stofnum fer vaxandi. Sjávarútvegur tekur mið af sömu aðstæðum og landbúnaðurinn og nálgæð þjóðarinnar við fiskimiðin er einstök og atvinnugreinarnar styðja því hvor aðra einkum í byggðalegu samhengi. Þá hafa bæði sjávarútvegur og landbúnaður verið á meðal helstu vaxtarbrodda í ferðaþjónustunni sem talin er vera ein mest vaxandi grein í íslensku atvinnulífi. Það er því á þessum forsendum sem lagt er til að samnýta hagsmuni matvælageirans við ferðaþjónustuna og skapa þar með enn meiri verðmæti í útflutningi á afurðum og auka enn frekar tekjur af ferðafólki sem sækir landið heim. Einnig er ljóst að nýting fjármuna til kynningar og markaðssetningu á landinu og afurðum þess gæti nýst betur og þjónar hagsmunum flestra greina atvinnulífsins. Talið er að rúmlega einum milljarði króna sé varið af opinberum fjármunum til markaðsstarfs á erlendum mörkuðum og má því búast við að með mótframlögum einkafyrirtækja sé þessi upphæð ríflega tveir milljarðarar á ári.