Þetta reddast

Dagurinn í dag verður mikill vinnu dagur hjá kokkunum mínum hér í Washington. Það vildi svo illa til að tollyfirvöld hér fyrir norðan okkur í New York hafa nú haldið öllu lambakjötinu sem eldað verður fyrir tæplega 2000 manns á hátíðarkvöldverði samtaka veitingahúsa annað kvöld, í tæplega hálfan mánuð. Kjötið sem kom frá Hvammstanga var flutt fryst og tollyfirvöld vildu skoða það mjög vel og vandlega og þegar við lendum í slíkum málum er ekkert sem hægt er að gera. Það er ekki hægt að tala við nokkurn mann sem að endingu tekur ákvörðun því þeim ber engin skylda til að upplýsa okkur um slíkt.

Þetta hefur því tekið ótrúlega mikinn tíma,   gríðarlega fyrirhöfn og að mörgu leiti leiðindi. Kokkarnir á Hótelinu þar sem veislan fer fram vildu fá kjötið í hús síðast liðinn miðvikudag í síðasta lagi en fengu það inn til sín í gærkvöld bein frosið. Mjög slæmt mál og erfitt fyrir alla. Ég og Siggi Hall höfum því verið á fleygi ferð við að róa mannskapinn og fengum eiginlega hálfgert sjokk þegar kom í ljós að kjötið hafði í raun ekki þiðnað á leiðinni hingað frá NY. Kokkarnir okkar eiga að byrja að vinna í 5 verslunum Whole Foods í dag kl. 11 og vera til klukkan 3. En þessar hetjur Íslands ætla að mæta á hótelið Marriott og hjálpa til við að skera kjötið og vinna það með kollegum sínum. Reiknum með að það klárist því gamla íslenska hugtakið " þetta reddast" virkar nú.

Mér þykir þetta miður því strákarnir áttu að fá að sofa út þennan morgun því búðirnar sem þeir eru í eru allar rétt við miðborgina. Þeir fóru út að borða í gærkvöld á Veitingahúsið EVE sem er í Alexandria í Virginíu fylki hjá matreiðslumeistaranum Cathal Armstrong en hann er einmitt núverandi Matreiðslumeistari ársins hér á Höfuðborgarsvæðinu og Sigurður Ragnarsson vann hjá honum íslenska matseðilinn.

Svo til að kóróna erfiðleikana þá fæst stóra  skyrsendingin okkar ekki afgreidd fyrr en á nk. mánudag en í henni eru  50 lítar af skyri sem átti að nota í eftirréttinn á hátíðarkvöldverðinum. Við urðum því að fá skyr hjá verslunum Whole Foods, safna því saman úr búðum, til að nota í eftirréttinn. En "þetta reddast" Það er nefnilega ekki allt sem sýnist í útflutningi ferskra matvæla og sérlega ekki landbúnaðarafurða. Hér gilda strangar reglur við innflutning rétt einsog í öðrum löndum og getur þetta stundum valdið okkur mikilli taugaveiklun því skyrið hefur til dæmis ekki nema um 4ra vikna geymsluþol og því hver dagur dýrmætur.

Menn halda oft að það sé auðvelt að selja mat til útlanda, en það er nú langur vegur þar í frá og ekki allt sem sýnist. Reglugerðir um innflutning til annarra landa eru misjafnar og öll lönd reyna að vernda sína matvælaframleiðslu. Bæði er það vegna breyttra reglna vegna hryðjuverka svo og hin mikla ógn sem stafar að gæðum afurða og sjúkdómum. Það er til dæmis mikil spenna í viðskiptum á milli Bandaríkjanna og Evrópusambandsins sem hófst eftir kúariðuvanda Breta og enn er talsverð tortryggni í gangi á milli þessara stóru viðskiptasvæða. Við njótum þess í þessu tilfelli að vera ekki aðilar að Evrópusambandinu. Í okkar tilfelli er það kostur.

En til að ná árangir er sem sagt fyrst og fremst um að ræða að sýna verkum sínum þolinmæði og elju. Fylgja eftir málum frá degi til dags og vera reiðubúinn til að bregðast hratt og vel við þeim vandamálum sem upp koma hvaða tíma sólarhringsins sem er.Með það að leiðarljósi og að bera virðingu fyrir reglum þessa lands og hefðum þá að lokum getur maður oftast komist að þeirri niðurstöðu að "þetta reddast"