MorganFreeman leikur Nelson Mandela

John Carlin, sem ég sagði frá í síðasta bloggi hefur nú skrifað ævisögu Nelsons Mandela. Í tilefni útgáfu bókarinnar og þess að nú hefur verið ákveðið að gera stórmynd eftir bókinni var efnt til blaðamannafundar í New York 1 júlí síðastliðinn.

Þegar John var heima í vetur sagði hann okkur Sigga frá því að þetta stæði til. Ég lagði þá til við John að hann fengi Penguin bókaútgáfufyrirtækið til að halda blaðamannafundinn í einu af þeim veitingahúsum sem við erum að vinna með og um leið fengi ég tækifæri til að kynna matinn okkar góða. Síðan leið nokkur tími þangað til að Penguin hafði samband samkvæmt ósk Johns. Þeir samþykktu hugmyndir mínar og að ég fengi Aquavit til að sjá um matinn sem yrði Norrænn með íslensku ívafi.

Þetta fannst mér vænt um og lagði mig fram  að þetta tækist sem best. Við Siggi heimsóttum staðinn um miðjan júní og hittum aftur eigendur staðarins og ræddum við þá ýmsar hugmyndir sem ég segi frá síðar.

En semsagt blaðamannafundurinn hófts klukkan 12:30 og var til hans boðið helstu frammámönnum stóru fjölmiðlanna sem hafa höfuðstöðvar í New York. Þetta voru miklar kanónur og gaman að hitta þetta fólk og geta sagt sögur að heiman. John hafði flogið til NY  aðfararnótt þriðjudags frá London þar sem hann var viðstaddur afmælistónleika  Mandela sem haldnir voru í  tilefni 90 ára afmælis hans. John fór svo til baka til London um kvödið.

Fólk fór að koma á Aquavit uppúr klukkan 12 og fyrstur kom Morgan Freeman leikari. Vildi svo til að ég var einn salnum þar sem fundurinn átti að fara fram. Hann kom til mín og spurði hvort hann væri ekki á réttum stað? Ég sagði svo vera. Hann kynnti sig þá og sagði ég er Morgan Freeman og var boðaður á þennan fund. 'Eg sagði til nafns og við tókumst í hendur. Hann tók þéttingsfast í höndina á mér, sem ég kann að meta og sagði við hann: "þú ert kannski Víkingur"? Ha, sagði Morgan hvað áttu við? Ég sagði við hann hvað mér þætti nú mun vænna um þéttingsföst handtök en svona vemmileg sem sumir gera.

Þetta varð til þess að við fórum að ræða um handtök, hvernig þau komu til og hvernig fólk heilsast í mismunandi löndum og menningarsvæðum. Ég sagði honum það sem ég vissi og hann sagð mér frá nokkrum Afríku handaböndum. Þetta vakti einhverja athygli því blaðakona frá New York Times spurði okkur hvað væri í gangi? Við sögðum henni það og höfðum öll gaman að.

Fundurinn hófst svo með því að ritstjóri bókarinnar kynnti John Carlin og þeirra samstarf sem honum þótti mikið til koma.  Siðan tók John við og sagði frá aðdraganda þess að hann skrifaði bókina. Sagði svo frá því hvernig umboðskona hans Anne Edelstein kynnti handritið fyrir útgáfufyrirtækjum í Bandaríkjunum.

Þá sagði hann frá því að hann hefði verið boðaður á fund með útgefendum og þar hefði verið lagt á ráðin með að fá kvikmyndafyrirtæki til að gera kvikmynd byggða á bókinni, sem þeim þótti svo frábær. John fannst þetta vera mjög Amerískt. Fólkið hefði líklega verið í einhverri tilfinningavímu eftir að hafa lesið bókina og af sinni alkunnu hógværð taldi hann að eitthvað væru útgefendur að ofgera gæði bókarinnar en samþykkti fyrir sitt leiti að senda drög að kvikmyndahandriti til kvikmyndafyrirtækjanna í Hollywood.

Hann hafði svo ekkert mikið verið að hugsa um þetta mál en var falið af stórblaðinu EL PAÍS að skrifa grein um Suðurríki Bandaríkjanna. Spennadi verkefni fyrir ævintýramanninn John. Hann hafði samband við vini sína í New York til að finna fólk sem gæti hjálpað honum við efnisleit. Þeir gerðu það og komu honum í samband við mann sem tók svo á móti honum í Memphis Tennesse. Hann hóf því ferðalagið um Suðurríkin þar.

John sagði svo skemmtilega frá atburðarrásinni að ég treysti mér ekki til að segja söguna alla, því hún verður sögð hort sem er  þegar hennar tími kemur. En í stórum dráttum endaði hann á veitinghúsi í litlu þorpi í Mississippi. Fékk þennan fína Surríkja mat sem leiddi til þess að hann spurði um kokkinn til að þakka fyrir sig. Hann sagði honum frá því að eigandi veitingahússins væri Morgan Freeman leikari og væri á leiðinni í mat með vinum sínum.

Þvílík tilviljun sagði John, ég hef einmitt verið að hugsa til Morgans síðustu vikur. Gæti ég kannski hitt hann? Ég skal kynna þig fyrir honum sagði maðurinn. Það var einsog við manninn mælt, John hitti Morgan og sagði honum frá bókinni um Nelson Mandela og að hann sæji engan annan betur til þess fallin til að leika Mandela en hann, Morgan.

Undarleg tilviljun sagði Morgan. Ég var einmitt að lesa handritið sem sent hafði verið til framleiðslufyrirtækisins míns og líst vel á. Ertu búinn að fá leikstjóra spurði Morgan. Nei sagði John ertu með hugmynd? Já Clint Eastwood hann væri bestur í þetta. Fínt sagði John. Morgan hringdi þá strax í Clint og úr varð samkomulag um að hann myndi leikstýra myndinni og Matt Damon myndi jafnframt leika eitt af aðalhlutverkunum. Tökur hefjast svo í Suður Afríku í febrúar á næsta ári. Já svona gerast hlutirnir á eyrinni.

Tilefni blaðamannafundarins var semsagt þetta að kynna þessa atburðarrás og segja þessa dásamlegu sögu sem enginn segir betur en John. Fundurinn fór síðan þannig fram að blaðamenn sátu við 5 borð og John og Morgan skiptu um sæti eftir hvern rétt og spjölluðu við blaðafólkið. Maturinn sem kom frá okkur var smjör á öllum borðum með ekta fínu norrænu brauði sem veitingahúsið bakar sjálft, reykt bleikja, lambalundir, skyr og ostar í eftirrétt. John talaði við alla um matinn okkar sem honum finnst svo góður og fékk það góðar undirtektir og tóku með sér efni um íslenskan mat.

Síðasta borðið sem þeir félagar komu svo á var borðið sem ég sat við. Morgan spurði mig út í matinn og vildi gjarna fá að kynnast honum betur. Talaðist okkur svo til að reyna að hittast aftur og þá með eina fína íslenska matarveislu, því hann er mikill sælkeri. Morgan er einmitt að leika á sviði á Broadway þessa dagana í leikritinu Country Girl. Þá vildi hann endilega fá matreiðslumeistarann sinn til að koma á næsta Food and Fun. Verðu nú unnið að því.

Morgan er einstakur maður. Hann kemur sérlega vel fyrir og átti ég þess kost að ræða nokkuð mikið við hann í einrúmi eftir að flestir voru farnir nema gestgjafarnir frá Penguin og John. Hann hefur mjög sterkan persónuleika og geilsar af honum. Rödd hans er líka einstök og án nokkurs vafa sú fallegasta sem maður heyrir enda hefur hann talað inná mörg meistarverkin. Það var mjög gaman að hitta þennan góða mann og alla hina sem voru mjög ángæðir með skipulag fundarins og matinn sem fram var borinn. Svona stundir koma sér vel og alltaf gaman að hitta nýtt fólk á lífsleiðinni maður veit svo aldrei hvort leiðir liggji saman að nýju og þessi fundur er upphaf að ýmsu sem mun koma sér vel í verkefninu hér fyrir "Westan".